ARTYŚCI » MARTYNCZUK WasylijZobacz prace

Urodził się w roku 1959 na Ukrainie, zmarł 2020 roku w Grodnie na Białorusi. W 1978 roku ukończył Państwową Szkołę Sztuk Pięknych w Sankt Petersburgu w Rosji, a w 1989 Lwowską Akademię Sztuki Użytkowej. Artysta należy do Związku Artystów Malarzy na Białorusi oraz do Związku Polskich Malarzy na Białorusi. Jest uczestnikiem wielu wystaw i plenerów. Swoje prace wystawiał m.in. we Francji (Limoges), w Japonii (Tokio), w Niemczech (Minden) i wielokrotnie na Białorusi. Jest uznanym artystą malarzem oraz ceramikiem.

„Pierwsze wrażenie chaotyczności i szaleństwa fragmentów dużych i małych, przeróżnych symboli i znaków pozostaje zapomniane, wystarczy uchwycić określony detal i pojawia się niewidzialna nić prowadząca po obrazie i stopniowo odkrywająca cały zamysł. Pulsująca przestrzeń obrazu, przelewając się na wszystkie strony urzeka, przemienia we współtwórcę, pobudza umysł i zmysły. Podobnie jak sam autor, jego prace promieniują radością życia i temperamentem. Osobliwa plastyczność form, nasycony dekor i rytm zlewają się w niepowtarzalnych artystycznych obrazach, charakterystycznych dla maniery artysty. Obfitość aktywnego, nasyconego koloru, wielokrawędziowej przestrzeni, mnóstwa znaków-symboli, doskonale łączących się z ogólną ideą, rodzi odczucie święta i ruchu”.

Tak napisała o twórczości Martynczuka Natalia Pawlenko, historyk sztuki. Także inni białoruscy krytycy wysoko oceniają jego twórczość.

Martynczuk jest twórcą niezwykle płodnym, tytanem pracy. Potrzeba malowania spełnia u niego rolę podstawową, jest niezbędna do egzystencji. Ponadto pracuje z dziećmi, prowadząc w jednej ze szkół pracownię malarską i ceramiczną. Niektóre motywy powtarzają się w kolejnych pracach, będąc znakami rozpoznawczymi jego dzieł, ale za każdym razem pojawiają się w innej konfiguracji, są multiplikowane i przetworzone tak, że obcując z kolejnymi pracami, zawsze mamy wrażenie, że to nowy utwór, w którym autor chce nam o czymś opowiedzieć. Każdy „utwór” jest przesycony mnogością „słów”, przemawia do nas, może nawet „krzyczy”, swoim podskórnym niepokojem przekazując zakodowane w nim treści, używając języka, który warto poznać. Ale w każdym czuć też jego pozytywną energię przekazaną przez patrzącego z radością na świat artystę o "duszy dziecka, umyśle filozofa".

Wystawy:

1994 – Tokio, Japonia

1998 – Minden, Niemcy

2002 – Limoges, Francja

2010 – Amsterdam, Holandia

2011 – Londyn, Wielka Brytania

Artysta wystawiał swoje prace także na Ukrainie, w Rosji, na Litwie. Jego prace można spotkać zarówno w wielu galeriach, jak i kolekcjach prywatnych.