„To moment kiedy siedzisz w kawiarni lub pubie i oddajesz się temu co lubisz. Pijesz piwo, wino, wódkę i palisz papierosy”. (wywiad z Alexem Sporskim, Polska 2.06.2012. Przeprowadziła Małgorzata Jaszczołt). To jest chwila hedonistycznej przyjemności, chociaż smutne oczy mówią, że to może chwila kiedy uciekasz od czegoś, chcesz zapomnieć. Ale może narodzisz się potem na nowo?

    Czekanie przy aparacie telefonicznym (i to wcale nie „komórce”, a starym telefonie przewodowym) to oczekiwanie miłości. Kobieta wyczekuje na telefon od ukochanego. Leży i czeka na dźwięk telefonu...Tak może się zdarzyć z każdym z nas, kto czeka na sygnał od ukochanej osoby. Czekanie bywa wiecznością, telefon może nie zadzwonić, ale czekamy dopóki trwa miłość...

    Powstał pod wrażeniem naskalnych malowideł prehistorycznych artystów, oglądanych na zdjęciach z jaskini w Lascoux i innych. Żubr wyłonił się z odległej przeszłości w artyście współczesnym, który poczuł więź z bezimiennymi protoartystami, tworzącymi swoją sztukę.

„Jest takie przekonanie, że jak ktoś odchodzi kukułka kuka. Wybija jego ostatnią godzinę, zwiastując śmierć. To takie symboliczne...”. (wywiad z Alexem Sporskim, Polska 2.06.2012. Przeprowadziła Małgorzata Jaszczołt). Wszystko ma swój czas, a kukułka odmierza czas życia. Na zegarze jest piąta za trzy. O piątej ma kukułka ma oznajmić kres czyjegoś życia. Ale jest tam jeszcze mały zegarek, który. można odkręcić do tyłu, cofnąć czas i zmienić ostatnią godzinę. Tego każdy by sobie życzył – cofnięcia danego mu czasu. W kadrze obrazu staje się to możliwością, a może już faktem?

Pikowa dama jest jak fortuna, może dać dobry los lub nie. Sporski tak zapamiętał nowelę Puszkina: „Dama pikowa u Puszkina mówiła bohaterowi „idź i graj, postaw na mnie”. Mówiła przez trzy dni „postaw na mnie” i bohater stawiał na damę pikową. I wygrał duże pieniądze, ale chciał jeszcze więcej. I czwarty dzień, poszedł, postawił i wszystko przegrał. I tak mówią, że to „pikowa dama”. Ona jak chce, to wszystko da, a jak chce to wszystko zabierze.  Jest jak wyrocznia.” (Wywiad z Aleksem Sporskim, Polska 2.06.2012, przeprowadziła Małgorzata Jaszczołt)

Mężczyzna sam ze sobą, z zakrytymi oczami, wydobywa muzykę z dudów. „To wszystko tak płynie, przechodzi przez niego w miejscu, które może być wszędzie”. Znajduje się poza czasem i konkretnym punktem geograficznym. (wywiad z Alexem Sporskim, Polska 2.06.2012. Przeprowadziła Małgorzata Jaszczołt).

Kobieta z dużymi oczami to spersonifikowana zima. Jej oczy są nadmuchane jak mydlane bańki. Są najpiękniejsze na chwilę przed pęknięciem. Smutne oczy, które muszą ustąpić miejsca następczyni – wiośnie Czy ich żal ?